HÜZÜN
YANKI I Silemediğim bir sırrı tarihin Avuçlarımda bir damla civa Anı ve yankı olarak kaldı bende II Anıların yankılanmayacağı Sığınaklar aradım Issızlıklar Unutuluş Göç ettiğim her mekana Geç ulaştım Tüten ocaklar İzi belli çadır yerleri Kurtulamadığım aynı döngü Biriken ürperti Cahhıraş çığlıklar III Bütün sırlarımı Görünmez bir mürekkeple Boynumdaki hamaylıya yazdım Sanki yalnızca dilsizler Bir sırrı saklarmış gibi Dilimin ucunda biriken ürpertiyi kestim Kül bastım yarama Ve yeniden bir göçe dönüştüm IV Bana çöl sessizliğinin dilini Sabrın alfabesini öğreten Rüzgar tanrıçası Boynumda koparıp hamaylımı Kırık bir ok olarak veda etti V Gözlerinden dokunamıyorum sana Göçmen kuşlar uçuyor gözlerinde Gözlerinde ayrılıklar yankılanıyor Ayrılık hüznü Hüzün aşkı örtüyor VI Giden birinin ardından Kırık bır ok atılmaz Direndin Vakit doldu ey kalbim VII Aah...A. Galip