ADI KAYIP

Deniz yok olursa diyor bir çocuk 
Balık kaybolursa 
Ne derim benden sonraki çocuklara 
İnsanlar kaybolurken gözaltılarda 
Çöllerde boğulan nehirler 
Ey çocuk 
Nasıl varır okyanuslara
 

Adı karanfil ki suçu rengidir 
Özgürlük dilinde bir imge 
Tutsaklık dilinde bir söylencedir 
Karanlıkta bir el koparır dalından 
Artık ölüme varmış bir işkencedir


Orman yok olursa diyor bir çocuk 
Ağaç kaybolursa 
Ne derim benden sonraki çocuklara 
İnsanlar kaybolurken gözaltılarda 
Dalından koparılan tomurcuk 
Ey çocuk 
Nasıl meyvelenir sana ve diğer çocuklara
 

Adı narçiçeği ki suçu patlamak 
Birdenbire güneşe haykırmak 
Ve güneş diliyle kıpkızıl çoğalmak 
Karanlıkta bir el koparır dalından 
Adı kayıptır artık 
Daha meyveye bile durmadan
 

Aç gözlerini o çığlıklaraı çocuk 
Kayıp analarının gözlerine bak 
O gözler ki karanfil kıvrımında nar çokluğu 
Sevda denizlerinde oğul ve kız yokluğudur 
Her biri bir depremdir yüreklerde 
Her biri açlık içinde zulüm tokluğudur 


Sen ki bir badem dalısın baharda 
Yüzünde solgun bir yeşil akşamı 
Dalıyor gözlerin bir çağın artıklarına 
Kazılardan yeni çıkmış gibisin 
Bakışlarında düş fosilleri 
Güneşli bir yeşili özler gibisin 


İnsanlar kaybedilirken ey çocuk 
İnsanlık adına 
Nasıl başlar bu yeşil ve mavi yolculuk 
Hangi gemi kalkar bu ülke limanlarından 
Hangi mavilikler karşılar seni 
Kıyılar zincir olmuş bileklerde 
Dalgalar yargısız infaz 
Al kalemi eline ey çocuk 
Yeşilin ve mavinin şiirini yeniden yaz


Adnan YÜCEL