İNCE BİR HANÇER

Issız bozkırda usul esen
	yaz yelidir hançer
Bütün eski kalıtların yanılmaz
	belleğidir hançer


Ayrı kalınca kınından yitik
	gümüş kabzasıyla
Zaman içinde çürüyüp gidecek
	eğri demirdir hançer


Yıkım günlerinde odur öfkeli
	imgesi şairlerin
Pul pul döker pasını birden
	umutla devinir hançer


Ay ışığını sever ne de olsa
	gecenin dostudur
En çok bir kadın koynundaysa
	sevinir hançer


Islak bir parıltı ya da kan
	izi bırakır ardında
Yasak sevişmelerin ölümcül
	bedelidir hançer


Ne zaman kaygan bir kın
	içinde düşünsem onu
Şiirin ipeksi dokusuyla
	kendine bilenir hançer







Ahmet UYSAL