ŞAİR’E
Ey şair! Kulak asma, sevgisine sen halkın O canım methü sena, anlık gürültü, geçer; Kuru kalabalığın gülüşünü duyarsın, Ve aptalın hükmünü; fakat metin ol, boşver. Sen Çarsın; yalnız yaşa, yolunda yalnız yürü, Yürü, hür vicdanının seni çektiği yere, Olgunlaştır, sevgili meyveyi, tefekkürü; Hizmetine karşılık bir mükâfat bekleme. Her şey sendedir, sende; büyük mahkeme sensin; Eserine, elden çok, kıymet biçebilensin, Söyle ey titiz şair, sen ondan memnun musun? Memnunsan, kalabalık varsın küfretsin sana, Tükürsün, ateşini yakan ulu mihraba, Şamdanını, çocukça öfkeyle, sarsadursun.Aleksandr Sergeyeviç PUŞKİN Çeviri: Sefer AYTEKİN