AŞK
biz seninle ikimiz şubat gibiydik 
kayadan düşsek ağrımazdı bir yerimiz 
küçücük bir taş görsek irkilirdik 

öyle sıkılırdık ki birbirimizden içimiz kalkardı 
bir şiiri tersten okumak bile anlamlıydı 
karıncaları başparmağınla ezmek 
sinek kanatlarını yakmak o günlerde 

hiç boş kalmayan ama hep yalnız 
bir otel odası gibiydik seninle 
boşuna aldatılırdık, boşuna susardık 
boşuna bakardık çöken bir balkondan kendimize 

bir anlam veremezdik çekip gitmememize 

her aşk 
aynıdır zaten çoğalır kan kaybettikçe




Altay ÖKTEM