AŞK ÜÇ KİŞİLİKTİR
yüzümde metresine dantelli don almış taşralı tüccar mutluluğu var yüzümde kırık bir şişeyi andıran yanık izi var baba beni tahrik et yaralı bir kuşun yanına göm beni tek koluyla savaşarak tarihe geçen bir halk kahramanı gibi abart kendini acı dediğin yaşadıklarının izi değil yaşamayı ıskaladıklarındır asıl baba beni ahşap bir ev gibi düşün yıkık dökük bir han gibi uyurken saçımı okşa, uyanınca kundakla herkes bilir; iki kişi sohbet edebilir ancak bir kişi daha girmezse hayatlarına aşk falan yoktur. aşk üç kişiliktir baba cinayet içinse yüzlerce kişi gerekir metresine molotof kokteyli taşıyan pis bakışlı kambur bir oğlan kadar mutluyum dönmemi bekleme boşuna, vuracaksan sırtımdan vur beni baba ne yana dönsem arkamda kalıyor hayat ne yana dönsem sütü taşırmış bir kadın telaşı. yüzüme bak baba; sapından koparılmış gül kırmızısı
Altay ÖKTEM