MASAL
kavrulmuş bir karıncanın sağ salim yuvasına dönüşü şarkılarda anlatılmaz başka bir ses gerekir belki de, bilinen tüm seslerin ötesinde; anne koynuna al beni rahmine söz geçmez bu ıssız gecede gitar çalma, susalım biraz yoruldum ağrımaktan yoruldum bunca kesik ruhu tek başıma taşımaktan, bir avuç kızgın kum bile yok tutuşmuş saçlarını özlemeye vaktim yok yok. yangınlara kızanları sildim kareli defterimden bir kare de sen koy, üşenme sanki soldan sağa ölmüş gibiyiz bu bilmecede bu masalda dere tepe düz gitmiş kadar yorgunuz argınız. azgınız. vallahi azız. çok daha az olacağız bu pis gidişle belki de seviştirmeye vaktim olmaz kimseyi kendi bedenimle çok gittik. dere tepe düz gitmiş bile olabiliriz. ne dersin geri dönmeye; anne sana söylüyorum olur olmaz zamanlarda ölme taşınacak bir yük bile kalmayacak yoksa bu kırışık cennette yarım yamalak yaşayalım senle kavrulmuş bir karınca kararınca; anca.
Altay ÖKTEM