GİDERAYAK

Umudu öldürüyorlar yavrum
baharda kuşları
balaban düşleri öldürüyorlar
yalansız gülüşleri
balözü öpüşleri öldürüyorlar.

En güzel şeyleri öldürüyorlar yavrum
kitapları ve çocukları öldürüyorlar
bal veren arıları
hamarat karıncaları öldürüyorlar
ışıyan şafağı
gülen düşünceyi
anaç türküleri öldürüyorlar.

Bak işte
geliyorlar
söndürmeye ışığını dünyamızın
güneşini doğanın.

Şimdi namluda karanfil neye yarar
duvarda afiş neye yarar
defterde şiir neye yarar?

Gidiyorum
akşam eve dönmeyebilirim
sana yalnız karanfili
ve bu şiiri bırakarak
ölebilirim.

Gidiyorum
babasız büyümeye hazır ol
hazır ol yavrum.
                                 
                                  Ankara, 24 Mart 1978






Attila AŞUT