VAZGEÇEMEDİĞİM

Bir ayna bulundur yanında benim için
Görmemi sağla unuttuğumda yaşlı yüzümü
Çekilsin taşkın sularım yeniden göletine
Dokundurmasın beni el değmemiş güzelliğine

Kapat güneşime perdelerini yapabilirsen
Işığı söndür başlat bir yangını giderken
Şimdiden acılarlayım güz bahçesi yüreğim
Hazırım bekliyorum bir hüznü ağırlamaya ben

Ne zaman onaracaksın yanılgının yıktığını
Dağlarına bir gün karlar yağdığında mı
Baş kaldırmayacak mı kardelenlerin karakışa
Düşledim seni hep ben çiçeklerle kuşlarla

Yazık öpmemişsin hiç sevdanın dudağını
Bırak dokunsun gözlerim güzelliklerine
Tutayım kuş kanadı ellerini sevinsin ellerim
Solmasın koklanmadan o gül orada öylece

Günüdür bitti artık delibozuk ilkyaz düşleri
Uyandım karlar yağmış üstüne kasımpatılarının
Kurtuldu sonunda koruyamadığımız kimsesiz sevgi
Dinliyorum içimde şimdi acının nal seslerini

Yaşayabilecek misin türküsüz bir yalnızlıkla
Dayanabilecek mi yokluğuna benim yorgun yüreğim
Oysa sevincimdin bir zamanlar rastlaşmada
Bir sevgili dosttun ortağımdın yaşamı paylaşmada





Bedrettin AYKIN