SİGARA KAĞIDINA YAZILAN ŞİİR Kimsenin kimsesi yok kendinden başka Böyle diyor ayyaşhaneden ayık çıkan tek adem Hayatın sırtına saplı ok bile yorgun haliyle hücumda Masalımız: Sonu ertelenmiş bir sevinç tablosu Nereye bıraksak iğreti duruyor dağlar Seni hangi buluta yakıştırsam beğenmiyorsun Sanki zili çalıp kaçan yaramaz bir çocuk geçiyor içinden Bütün kapılar sana açılsın düşlüyorsun... Beni nasıl mıhlayacağını biliyorsun üstelik Buna dair yüzlerce kanıt bıraktım orta yerde Parmak izim iri iri gözükür, dedektife zorluk çıkarmam hiç Ama orada bir sevda hikayesi bulup da ağlarsa karışmam bak Harcanmış hayatlar geçiyor gözlerimin önünden Ömür hiç bitmeyecekmiş gibi yitirilen som saatler Ne zaman seninle buluşsak Geriye doğru hızla sarılan bir yılan oluyor zaman Haydi öyleyse itirafsız geçsin bu öykü Ne mutsuz başlangıç olsun, ne mutlu bir son Kristali silik teypten yükselen cılız şarkılar kadar uzakta mıyım? Birbirine çarpmamak için tanrı kiralayan gezegenler kadar mı yakınım aşka? Toz bulutu içinde yuvarlanıp kaybolur sana getirdiğim çiçekler Belki çiçek tozu olup leke yapar kalbine Ben seni deli gibi sevdim, işte bir daha söylüyorum Gözlerini kısarak çektiğin sigaradan çıkan duman kadar sahici İster gelişimi bir bando ciddiyeti içinde devral ve tempo tut kalbinle İster bulutlara tutunarak geçen o fiyakalı ömrüm bir adım daha atmayıversin Olmazsa birazdan ben de kuvvetli bir son nefes çekerim sigaradan Bu sözler de buharlaşıp gider içinde uyuklayan öyküye
Cihan OĞUZ