UÇURUM
Bir ağaç sürüsünün
üstünden
Çok ağaçlı bir ağaç
sürüsünün üstünden
Kesilmiş limon dilimleri gibi
düşüyor güneş
Votka bardağımın içine
Benim olmayan bir sevinç
duyuyorum.
Kesiyorum durduğumuz yeri
ortasından
Ey görünüş! seni bir yerinden
hiç anlamıyorum
Dibimde değil ayaklarımın,
damarlarında
Derinliğini orda tutan, orda
harcayan
Uçsuz bucaksız bir uçurum.
Zamanla değil, bir yerde
Benim olmayan bir şeyle
yaşlanıyorum
Geçiyorum ilk şeklimi
tüketerekten
Ağır ağır yanan bir tuğla
harmanını
Billurdan sarkaçlarıyla.
Kalbim, sersemliğim benim..