UZANMAK GÖLGESİNE, SOLUK VE DALGIN
Uzanmak gölgesine, soluk ve dalgın, güneşten kızgın bir bostan duvarının, dinlemek böğürtlen dikenlerinin arasından tarlakuşlarının şakımasını, hışırtısı yılanların. Toprağın çatlağında, burçakotlarında ya da izlemek kırmızı karınca dizilerini, kâh dağılan, kâh toplaşıveren başak kümeciklerinin üzerine. Gözlemek dallar arasından, çırpınışını denizin uzaklarda, pul pul, yükselirken ağaçsız tepelerden ağustos böceklerinin titreyen şarkısı. Ve dolaşırken göz kamaştıran güneşte hissetmek hüzünlü bir hayretle nasıl da benzediğini, hayatın ve acılarının, üstü cam kırıklarıyla kaplı şu duvar boyunca yürümeye.Eugenio MONTALE Çeviri : Egemen BERKÖZ