KÖPRÜNÜN ÜSTÜNDE
Köprünün üstünde durmuşum geçende Karanlık geceye bürünmüşüm. Bir türkü duyulur uzaklardan Altın damlalar yağardı bir de Ürperen aynasına suyun. Gondollar, ışıklar, bir de musiki Geçmiş kendinden,yüzdüler alacakaranlığa doğru. Ruhum, şu görünmez parmakların Dokunduğu çalgı, Bir Venedik türküsü söyledi gizlice, Boyam boyam mutluluklar içinde ürpererek. -Bir duyan var mı dersin?Friedrich NİETZSCHE
Çeviri: İsmet Zeki EYÜBOĞLU