KOZMİK
Bir yaşantımız var şu yuvarlakta Adına yeryüzü dediğimiz Biz kaplamışız duvarlarını bin yönde Çizmiş karanlığı üzerine ellerimiz Düşmanlar yaratmışız kendi içimizden Ölümü üleştirmiş eşken isimlerimiz Sımsıkı kapanacaksa bütün kapılar Hiç belirmeyecekse o düşsel umut Kapkara duracaksa orada ufuklar Sonsuza kadar ışıksız şu konut Yalnız korkudur boy verir içimizde Bir gizli düşmanın açlığını büyüten Saldırır belki yıkar duvarlarımızı Çiğnenir geçeriz belki dişlerinden Direnç anlamsızdır o zaman, yenilmişizdir çünkü Yönelir sorulara durmadan çaresizlik Dostlar, kardeşler, en kopmaz ilgiler Şu yuvarlak içinde baştan gömüldük Günter GRASS Çeviren: Engin AŞKIN