UFAK TEFEK ŞEYLER

adının yeşil olması içindeki küfünden
her sokağı çıkmaz sokak
   her durağı son durak
kâbuslardan inilen bir tatil kasabası
denizleri çekilmiş, kumları hâlâ ıslak


babasız evin külfeti çürük omuzlarında
sıcak bir yatağı düşlemesi bile yasak
boyacı bir çocuk üşüyor vicdanlarda
ayakkabılara bakmaktan gözbebekleri akacak


taşrada bir istasyon, kuytular aşk buğusu
böyle giderse rayları tez aşınacak
bir damak çikolataya tav
   mahallenin orospusu
kaç kişi dilini emdi, çok çabuk unutacak


burnumda gül bacısı kirli kâğıt kokusu
dost kazığı oynamaktan çuha yırtık
   masa çatlak
kahveci çay suyuyla tarıyor saçlarını
ömrü yaş duvarını aştı aşacak


aklımda şifre gibi çözdüğüm komşu kızı
serseriler de olmasa kalçalarını unutacak
yanağı gamzeliydi tertemiz ışıl ışıl
terleyen kimin eliydi şimdi anımsadım bak






Hamdi ÖZYURT