EYA!..

Bu aşk tutuşabilir kendiliğinden
kapının önünden geçen yele gülümse,
sanma ki bizi ayıran perdelerdir
başını kaldır da yüreğini dinle!..

Bu aşk burada bitebilir de örneğin,
kapılar açık kalsa da bitebilirdi;
her şey olduğu gibi sürüyor oysa.
İşte Kumrular Sokağı'na sızan güneş
aşkımızdan yol buluyor kendine.

Gecenin hüznüyle gelip geçtiğimiz
denizlerime kulak ver bundan böyle,
incinen dalgaların ucu değiyor eya
Ankara'nın A(ş)kdeniz Caddesi'ne!..

Aşk iki kişilik bir krallıktır
bütün demokrasilerde, bunu öğren.
Sevgiyle söylenen sözlere inat
sanmam ki bizi ayıracaklar olsun,
başını koy da yüreğimi dinle!..



S u n u 

Yanlış hem sende hem bende mi?
Söylemesi zor olsa da bilelim ki
ikimiz de gül bekliyoruz kaktüste.




Ankara, Ocak 1996






Hüseyin ATABAŞ