ŞAHANE KADINLAR
şahane kadınlardı onlar
akşamın pelerini sardığında kenti
geceye aittiler
bir nehir gibiydi dağılan saçları
buselik makamıydı bahardı
gönençliydi gönlüm
alev buseler kilitlerdi dudaklarımı
buğuluydu maral gözleri ceren ceylan gözleri
bin aynası vardı gecenin
sözcükler damlardı
kırık hayatları anlatırdı kimi
kimi çöküşün bohemini
kiminin bir fırtınayı andıran gençlikleri
kadınların saçlarını çözerdi
bin aynada
geceleri ışıtırdı çıplak omuzları
son valsinde kentin
kadınla güzelleşiyordu Dünya
tutsak ederdi gözleri Dünyamı
sanki ben coşkun bir denizi kamçılardım.
Hüseyin Avni CİNOZOĞLU