ZAMAN VE ÇOCUK
Gözlerini zamana değdirme çocuk yanarsın Buruşur suratın En eski biçimlerinde aşkın Ve sanki sen sende değilsindir zamanın içinde Oysa zaman kiminle duruyorsa şimdi ordadır Onca mutaassıp aşkların Ve yüzkızartıcı erginliklerin ötesinde Sessiz soluksuz ve öylece Çocuk ! işte kendi kalbindir senin fütuhatın Neredeyse o olunan bir yerde …
Kağan KÖK