15 NİSAN 1975

Yetinmiyorum acıyla. Sıvı güneş
İçiyor gölgeleri, tümsek çukur ne varsa.
Kurtulmuş, göğsümde son soluk, kor ateş
Parlıyor gözlerim iki fener gibi
Canlıyım hâlâ.

Sağır bu. Yaşam. Bu fotoğraf:
Aldım hançerimi güzel ensesinden de, damlamadı kan.
Çığlığımın yelkeninde gülle gibi
Ben orda kaldım ben
Burda, karşımda kaldı sonsuz olan.






Mehmet TANER