NİSAN ŞİİRİ

Seviyorum yıldızları, saçlarını, suyunu pınarların 
Serin ilkbahar gecelerini. 
Dar ağzını, ince alnını, elmacık kemiklerini, 
Bacaklarını, uzun. 
Gözlerini, çekik. Ilık göğsünü. 
Bir yaz gecesi sevdası olan rengini yüzünün... 
  
Gel bağlara gidelim seninle bir bağbozumu vaktinde! 
Parıldayıp gidince dere kavakların önünden 
Savrulunca üzüm, tatlı ışığında lâmbaların 
Güz, ufak tepelerin ardında görününce 
Orda bana bir türlü anlatamadığın sesleri söyle 
Bırakılmış bir acıyla dolu şarkılar söyle... 
  
Düş sona eriyor, bir güzün son günleriyle birlikte 
Hele tozlu yollarda, uzaklardan gelen işçiler de 
yitip gidince 
Kavun kabukları ezilip, azalınca karıncalar 
İçimizde, yıldızların ânı zorlayan vakte kadar 
Bir hüzün 
Bir yalnızlık, bağevinin açık kapısı önünde 
  
Bütün kış bıçak gibi bir acı 
Gözlerin, çekik. 






Mehmet TANER