AĞACIN SESİ
Rüzgârla gider ağacın sesi uzağa Ceylanın sıçrama ruhudur gecenin sonu Suyun adı tarihin en büyülü masalıdır Kuş, kanatlarına borçludur dünyayı. Annem insanları böyle doğurdu. Ağaç kabuğunun eski soğuğudur babam Düşleyince uyanmayı, yüzer Nehirlerin ağır taşları. Toprağın tohumu ölüler Kutsal ışıklarından Gölgeler gökyüzüne vurur. En iyi ağaç duyar, ağacın sesini Ceylan her sabah geceden Geri alır kendini.Mehmet Zaman SAÇLIOĞLU