EYLÜL

yabani kekikle ovuyorlar günü
tuzun ve kumun çağındayız
bozkırda bir fener
denizini arıyor 
göz kırparak

eylül
bir görünüyor
kapıdan sonra
kaybolup gidiyor

incir ağacının
altında büyüyor gün
düşen ilk yaprak
ilk masalı çağrıştırıyor
çocuk belleğimde kalan

güneş bencilleşiyor
saklıyor kendini
dört kardeşten
yalnızca birinin
girerken koynuna

şarkılarını rüzgarın 
yazdığı av başlıyor





Melih ELHAN