TEK YOL
Bir tüfek istiyorum Sattım anamın yüzüğünü Bir tüfek uğruna Rehin verdim cüzdanımı Bize öğretilen dil Okuduğumuz kitaplar Ezberlediğimiz şiirler Beş para etmiyor Bir tüfek karşısında Şimdi benim de bir tüfeğim var Beni de Filistin'e götürün sizinle birlikte Meryem'in yüzü gibi mahzun bakışlı tepelere Peygamberin taşına yeşil kubbelere Tam yirmi yıldır Bir vatan Ve bir kimlik arıyorum Oradaki evimi Ve dikenli tellerle kuşatılmış yurdumu Çocukluğumu arıyorum Mahalle arkadaşlarımı Resimlerimi kitaplarımı Her sıcak köşeyi Her tatlı anıyı Şimdi benim de bir tüfeğim var Beni de Filistin'e götürün sizinle birlikte Ey erkekler! Yalnızca erkek gibi yaşamak Ya da erkekçe ölmek istiyorum Toprağıma zeytin ağaçları dikmek istiyorum Mis kokulu çiçekler ve portakal ağacı da Nedir bunun derdi diyen olursa "Artık derdim tüfeğimin olması yalnızca" Şimdi benim de bir tüfeğim var Artık devrimcilerin yanındayım Dikenler ve tozlar döşeğimdir Ölümse giysimdir benim Yazgımız buymuş demiyorum Aşağılanmak yazgı olmayacak artık Ben devrimcilerle birlikteyim Ben de devrimcilerdenim Taşıdığım günden beri tüfeğimi Gözlerimde belirir oldu Filistin Ey devrimciler Kudüs'te, Halil'de Bisan'da, Ağvar'da, Beyt-ül Lahim'de Ey özgürlük savaşçıları nerede iseniz İleri..Daha ileri...... Barış bir tiyatro oyunu Adalet bir gösteri yalnızca Tek yol var Filistin'e gider O da tüfeklerin namlusundan geçer
Nizar KABBANİ
Çeviri: Kenan HANOK