Geleneksel Hint şiirinin son büyük temsilcisi olarak kabul edilen Bengalce yazan Hintli şair Rabindranath Tagore 7 Mayıs 1861'de Kalküta'da doğdu, 7 Ağustos 1941'de aynı kentte öldü. Tagore adı Bengalcede 'efendi, soylu kişi' anlamına gelen 'Thakûr' sözcüğünün İngilizce söylenişidir. Geniş bir Brahman ailesinin on dört çocuğunun en küçük bireyiydi. Babası, Brahmo Samaj adlı din akımının önderiydi. Babasından Sanskritçe'yi, eski kutsal Hindu metinlerini ve İngilizce öğrendi. Özel öğretmenler tarafından yetiştirildi. 1877'de İngiltere'ye hukuk öğrenimi için gönderildi. 1891'de babası tarafından ailenin mülklerin yönetmekle görevlendirildi. 1901'de Bolpur yakınlarında Santikiketan'da (Barış Yurdu) özgür bir ortamda eğitim vermeyi amaçlayan bir okul kurdu; bu okul, 1924'de Batı ve Hint geleneklerini kaynaştıran Visna-Bharati Üniversitesi'nin oluşumuna yol açtı. Dünyanın pek çok ülkesini gezdi, konferanslar verdi. 1913'te Nobel Edebiyat Ödülü'nü kazandı. 1915'te İngiltere Krallığı tarafından "Sir" unvanı ile onurlandırıldı, ancak dört yıl sonra İngilizlerin Amritsar'da giriştiği bir toplukıyımı protesto ederek unvanı geri verdi.