YOKLUĞUNDA - II
adamlar yürüyorlar ve kadınlar ellerinde yağmur şövalyeleri aglayan ürkek kentlerde aşk tükenik su... sessizliğin susku ovaları boynunda uzanan bir tanrının gözbebekleri dilimin ucunda kaygan ve ötelenmiş kadınlığın beni kapsıyorsun kadınım, dilin hiç açmamış bir sardunya meditasyon yapan budha sureti dilin bir nice anlam belleyemediğim gözlerin kara ay büyüsü ağzın ıtırlı mayıs bahçesi dudakların iki gece imi ve kaygı sözü memelerin çılgın yurtsuzluğumun korkulu anları çocukluğumun pamuk helva düşleri sesin katledilmiş bir halkın en kederli ezgisi susuşun umarsız ağlaşması tanrıların sonsuz okyanus çayırlarında mavi gözyaşı kadınım varoluşum tükeniyoruz... basit bir ayrıntı bütün sözcükler boyunca seni sevdiğim arsız duygulanışım ve şiir kendimi gömdüğüm sen...sizliğim...
Serdar AYDIN