YİTİK BAHAR
Hayat, kar altında kalan bahar Çiçekleri üzerinde ölüyor en bereketli ağaçlar Üretkenlik dört duvar arasında Kar yağıyor bahar dallarına
Üç bin yıllık hayatın bilgesi Sevene acı veren, bedeni bal ülke Işıklarının ardından solup gidiyor insanlar Kar yağıyor güneşli kirpiklerine
Yalnız sevda ve kocalma hüznünü yakıştıran ozan Karşında bir sigara içip ölebilirdik İlk sen mi soldun böyle uzak toprağından Karadeniz’de yatanlar, adları yitik Boyna dolanan kent, Magosa Kalesi Hepsi sayılsa tüm bir tarih mi
Hayat, kar altında kalan bahar çiçekleri Yazın tek tük meyva dallarda Kim doyacak, kim doyuracak
Turgay FİŞEKÇİ
----------------------------------------------------------------------- “Yitik Bahar” , Haziran 1995 , 2. Bası , Adam Yayınları , S.20