TEMMUZA KARŞI
Acının ağzından öpüyorsun yine yine cehennem yürek yine hüzne gönüllü devriye. Turaçlar amansız iklimde kanat açmadı ama ağaçlar zamansız açtı çiçek kar vurdu birden , pusudaymış fırtına ardından bir yağmur , bir yağmur ki yağmur değil sanki kezzap... heba oldu onca heves , onca emek onca kitap. Söylemeye gerek yok , zaten herkes farkında. Ey nice cendereden süzülen direnç hangi acı denenmedi ki bizde kitap yakılan yıldan , insan yakılan yıla vardık katliam katladık , çağ atladık. Gel de içlenme. Bu şiir bir büyük VAH - Temmuza karşı Ağustos kapısı nerede , nereye çıkar bu çarşı Nereye çıkar bu çarşı ki... hem kalabalık , hem karanlık. Tehlikeden geçiyoruz - belli etme - ilerle
Türkan iLDENiZ