KIRILGAN SAZ

kalınca halatlarla  
farzet ki bağlamışsın kendini yaşamaya,  
sözünde erkeklik var  
düşlerin sarımtrak,  
bütün cefasını çekmişsin dünyanın,  
halin bir hayli hüzün uzun zamandır,  
yetmiş sana, doymuşsun,  
bileklerin ağrıyor  
hislerin morarmış,  
hayatını onun bunun,  
keyfine harcamışsın çoktan,  
kendini çözecek gücün kalmamış.  

farzet ki zalim,  
çalmış götürmüş tüm imkânları,  
sen geride,  
kalbürüstü bir akardeon solosu,  
ince telli, kırılgan biz sazsın,  
hiç bir melodiye uyamıyorsun,  
kendi akordundasın,  
her taraftan sesler geliyor,  
kaçırmak istemiyorsun kendi ritmini,  
bağımlısın,  
birisini seviyorsun,  
sevmekten beter, yanıyorsun,  
aşıksın,  
sesine müptelasın besbelli,  
oysa halatla sarılmışsın iyice  
canın hayli sıkkın,  
yazmak değil yaşamak  
derdin,  
biliyorsun ki bu yüzden  
böyle saçmalıyorsun.  
tak.  
bırakıyorsun.

13 Ekim 2001, Cumartesi; 20:21 





Umut TAYDAŞ