PRAYER OF RAIN
Çok uzak bir kenttesin
Bebeğim;
Ve biliyorum yağmur yağıyor,
Sen üşüyorsun ve ben düşüyorum tane tane.
Düşüyorum yüreğine kurşun gibi.
Özlediğini biliyorum,
Sevdiğine hep inandım.
Durmamam lazım, ama alıştım karanlığa
Kuytuya, çıkarsam ölürüm.
Ölürsem sevemezsin.
Uzaktasın, özlediğim kadınsın
Ve sarıldığım, öptüğüm.
Önüne diz çöktüğüm,
Gecelerimi köle ettiğim.
Sevdiğim...
Kirpiklerini öperdim usul,
Gözlerin ürkek, ben bakardım,
ölürdü kent.
Ben senin çileli dudaklarında ağlarken,
Gözyaşlarının ıslattığı dudaklarında
Sadece sana teslim olmuşluğumla gururlanırken,
Ve bitmesin derken, içimden,
yaşanabilecek hayatı öptüm.
Yüzünün çocuksuluğunu sevdim.
Dizlerine koydum başımı, orada büyüdüm.
Şimdi çok uzağım sana,
Çok uzaktasın ama
Yağmur yağıyor biliyorum
Seni sevdiğimi söylediğim
O umut dolu parka...
Yağmur yağıyor ve sen ağlıyorsun
Ben düşüyorum, ağlıyorum.
Seni asla düşürmüyorum...
Karanlıktayım, soğuk bir rüzgar esiyor odamın içinde,
Sarılacak tek battaniyem yok,
Aşk’a sarılıyorum.
Aşk’ı kullanıyorum sanma,
Yada bilmiyorum.
Sadece seni düşünürken, üşümediğimi biliyorum.
Bitmiyorum...
Ne kadar uzaktayım,
Bu karanlıktan çıkar mıyım,
Sana gelir miyim, beni ister misin,
Yada gelir misin bilmiyorum,
Aydınlık bir şeyler arıyorum,
Penceresini açıyorum odamın,
Dilenebilirim.
Bu kadar dayandıktan sonra,
Sonuna gelmişken ucube ömrümün,
Katlanmışken,
Pes edip,
Mutluluk dilenebilirim...
Ayın parlaklığına aldanabilirim,
Yağmalanmış hayatımı,
Gülüşünün eşsizliğini düşünürken,
Dayanamayıp, sana ulaşmayı dilenebilirim...
Yaşadığın kente
Yağmur olup yağabilirim.
Sana dokunabilirim.
Saçlarını ıslatabilirim.
Üşüyorsun.
Söyledim; dokunabilirim...
Yine de bu gece,
O sefil kentte yağan yağmuru,
Sevdiğini söyleyebilirim.
Gereksiz yerlere de düştüm belki,
Bir çöplüğe, bitli bir köpeğin üzerine,kanalizasyon çukurlarına,
Seni ararken, her yere düşmüş olabilirim.
Ama sana dokundum biliyorum,
Azalmışım, bitmişim,
Ölmüşüm, umrumda değil...
Artık gökyüzüne teşekkür edip,
üşümeye yada üşenmeye devam edebilirim
yağdım ve
asla bir düş değilim...
Seni Seviyorum...
Umut TAYDAŞ
19.05.1999 – 23:18
“istemek yeter dedim ve inandım...”