HALKIM
Anıları vardır Halkından; Yağışlı günleri düşündüren. Diyarbakır'dan; çitlerden. Kendini hiç unutmayan Afyon. Öğrencilikten, futbol ve güreşten. Yüzülen küçük, dar, coşkun dereler: Değirmisaz; Dağlardan kömür çıkaran yırtık giysililer: gene halkından. Bütün bunlardan, Yani temelde, Bütün hışmıyla Atların köpük tutan teriyle hem Huyudur bir Anadolu'lunun: Dinlemek ve beklemek Yeryüzü bugün öfkeli Söyledi diye: Öfke bilendikçe güzeldir İnsanlığın kimi günleri de vardır Halkım Sen gözük ona Esirgeme yüzünü Şefkat yayan sesini Kalbin mi Kalbi yani Kalbi hergün bin kere çarpar Sabahında ülkenin Halkım Konuş Upuzun yaylaların gözcüsüne Kalın kabuklu çam gövdesine Yüksektir ve enli Sanki Yoğurt çamcaklıyan yörük kadını kendi Düşü gelecek günlerimin Halkım konuş Dilimizi yansıt ki şiirini tamamlasın Ki elleriyle yazdığı Ki kanıdır herşeyi Tamamlasın da Her şeyi bilen o şiiri Her şeyi bilsin çocukları Benzersiz Gerektiği yerde duran o şiiri İnsanları ülkemin Kaldırın kolunuzu El ayalarınız ona dönük olsun Okusun yolunu Yazgımızı Bir çiçek gibi açan hayatımızı Anasını yüreğinin Dayanmak iki yanlı Biri Direnmek Öbürü Karşı koymak Tatdı birini şimdi iştedir, orda Biz ne kadar çok severiz hayatı Ve onunla severiz Ve o şu anda bir gergefin kemik tığını aramaktadır Bundandır süzülmüşlüğümüz Hüznümüz beklediğimizdendir Ve işte Anımda bir kasaba Eskiden, radyoaktivite yokken, daha Karlı, bir kızın bikri gibi, göngörmüş, gazal Karlı yolları dümdüz, arzulu ve ak Nedense bir de bir çift tekerlek izi var Tekerlekler, arabacı ve kırbaç "Soğuk hayatla güzeldir" diyor Bir ihtiyar Bir ihtiyar anımda, 93 harbi: "Düşman değildir bizi kıran Bir sabun bir de soğuk". Enverî Paşa'ya ikram Anımda bir ihtiyar ve o O gencecik bir adamdır kendi adına sığınmıştır Tek dayanağıdır elleri, andı gibi: kimseye söylemediği usulca düşündüğü. O gencecik bir adamdır herkes gibi Doğuranı var, büyüteni, umut bağlıyanı O gencecik bir adamdır sevişmeyi bilir şarkı dinlemeyi Bir caddede yürümeyi bir pastahanede oturmayı O gencecik bir adamdır herkes gibi O gencecik bir adamdır kanıyla büyüten çiçekleri Halkım Sen koru onu
Veysel ÖNGÖREN