İÇİMİ BOYAR olsaydı tatlılığın kanadı teninin sümbülüne konardı öpülmenin yaramaz şehveti göğüslerinde birdirbir oynardı mutluluğu yakalasa sevinç tuzaklarım yüreğinin saatleri nabzımda atardı bal olup damlasa yorgunluğun sevişmelerin peteğinde yatardı ölümün keskin dili varlığınla susardı tanyerinin aydınlığı alevinin ışığında solardı baharda zahter alsam koynuma terin kokardı dağ çiçeklerinin melteminde boynuna tomurcuklar doğardı elin çırpınan serçe avuçlarımda kanat açardı okşamaların hırçın pençe yüreğim darbelerinle coşardı dudaklarım çatlasa sensizlik kurağından dilin ağzımda kutsal bereketler sulardı gidişin cehenneminde yansam kavrulsam gelişin cennetinde hasretler kanardı çiçeğe dursa bir ağaç varlığın arısına döker ballar akyanus mavisi sevmeler içim dünyasını rengarenk boyar
Yusuf ALTUNEL