Sancının toprağında filizlenen Bir tohum da sayabilirsin bu dizeleri Sarışın bir son yaz yaprağı da
GÖZLERİNDE REHİN KALSIN GÖZLERİM Bu haklı isyan sürdükçe Ölenlere ağlamak usandırmaz insanı Ama her gün aynı tonda Gül-eme-mek bıktırır Kalırsan Muhasebecinin oğlundan çaldığım uçurtmayı Uçuramadığım gökyüzünün masum rengini Anlatırım sana Gidersen Şulesi mengeneye alınmış Çoğul düşler diyarında Kırık dal aryaları kucaklar seni Şaşırırsın Müphem bir karanlık cöker içine Hiçbir (kapalı) mekanın yüzölçümü Yeterince geniş değildir (hayvanlar için bile) Kalırsan ayakkabısının bağcıklarını Sokakta bağlayarak eyleme koşan gencin Hapishanede yazdığı şiirleri okurum sana Gidersen Yanağındaki elma şekeri sevinçlerin Talan edilir haramilerce Tavan arasındaki ilk patiğini bile Anımsamaya firsatın olmaz Yalnızlığın sana abanır Sen halvet mekanlara abanırsın
C. Hakkı ZARİÇ